Ангелiна Дабравольская

Сыну. Вершы для дзяцей

ЗМЕСТ:

* Яначку. "Не пiшацца верш - цi жыццё не жывецца?..."
* Хiтры жук
* Косцiк i хвосцiк
* Пра мышку
* Калыханка
* З народнага

ЯНАЧКУ

Не пішацца верш –
ці жыццё не жывецца?
Ужо колькі гадоў
між зямлёю і небам…
І есца, і п’ецца, але –
не пяецца…
Не выспела, пэўна,
калоссе для хлеба…

Калісьці ж – радзіла,
як зерне садзіла,
Слязьмі палівала…
Цябе гадавала…
Ды мала, напэўна,
душы аддавала…
Нягож – каралеўна –
сябе шкадавала!..

У полі сцяблінка –
мурашцы хацінка,
Валошка, званочак –
то смеху збаночак.
У Бога –
ніводнай душы –
сірацінкі…
Усміхніся –
і разам пакрочым, сыночак,
Ад цемры –
да яснага сонца, сыночак…


ХIТРЫ ЖУК

Так высока ён ляціць,
Нібы самалёт, гудзіць.

“Не даўмецца, - кажа ўнук, -
Дзе ж матор хавае жук?...”



КОСЦIК I ХВОСЦIК

- Коцік-коцік, дзе твой хвосцік? –
Запытаў у сябра Косцік.

У адказ муркоча кот:
- Лез я ранкам цераз плот,
Хвастом зачапіўся –
Ён і адваліўся.

- Ах, мой бедны коцік!
Мне шкада твой хвосцік!..

Косцік з мамай мудравалі,
Коцю хвосцік змайстравалі -
І цяпер шторанку
Ходзіць кот праз брамку.


ПРА МЫШКУ

Кожнай раніцай Янук
Мышцы стукае: “Тук-тук.
Мышка, мышка, - ты жывая?
Мы даўно цябе чакаем!
Тут і коціка няма…”

Але зноў, відно, дарма…
Не вылазіць з норкі мышка,
Не чытае з намі кніжкі,
Не гуляе, не малюе…
А па ёй мы так сумуем…

Ты выходзь да нас з нары,
Мышка,
Мы ж – твае сябры!...


КАЛЫХАНКА

- Баю-баю, гу-гу-гу.
Пайшла котка па лугу.
Сустракае мышу:
- Цішай, цішай, цішай!

А мышка ў пальчатках,
Сукенка ў заплатках.
А ў мышкавым кошыку
Цацкі для Сярожыка.

- Баю-баю-баю,
Падарую заю,
Вавёрку ды вожыка, -
Аддасі Сярожыку.

Узяла котка кошык,
Пайшла да Сярожы:
Будзе цацкі разглядаць,
Ды малога калыхаць.



З НАРОДНАГА

Кацілася колка
на ранішнім золку.

Хто кола спаймае,
той шчасце зазнае.

Засынай, міленькі,
вырастай мацненькі.

Ты кола спаймаеш,
ты шчасце зазнаеш

ды роднай старонцы
станеш абаронцам.



© Copyright: Ангелiна Добровольская, 2009
© Copyright: angel-dobro, 2009